σαρακοστεύω

Ν [Σαρακοστή]

(αμτβ.)

1. τηρώ την Σαρακοστή, νηστεύω

2. (κατ' επέκτ.) στερούμαι κάτι, ιδίως φαγώσιμο

3. μτφ. είμαι εγκρατής.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μτγν. τ. τού τεσσαρακοστός με αποκοπή τής συλλαβής τε(σ)- κατά το σαράκοντα*].